Ode aan 20 Augustus
In Provence heerst drukte, Den Haag in rust gehuld,
De zomer weeft haar laatste warme draden,
Maar op de twintigste, altijd iets bijzonders om te raden,
Een grote wens wordt altijd vervult
Vroeg in de morgen naar kapper Arnoe,
Een vaste traditie, niet improviseren, ik wens geen gedoe.
Wanda, Cor, de kleinkinderen zo dierbaar,
Moeder was jarig, dat voelde je, deze dag is van haar!
Het is “Ons” moeder’s dag, voor altijd in het hart gegrift,
Een dag van koffie, taart, bon bons, waar vreugde drift.
Ochtendzitting met een glimlach, middagthee in pracht,
's Avonds borreltjes, een biertje, in de zachte avondkracht.
Misschien wat wolken in Roosendaal,
Maar Zeeland baadt in zonnestraal.
De “serieuze” familie komt trouw,
de “vlottere” vrienden en buren, allemaal komen ze voor deze bijzondere vrouw
De vaste gasten schuiven aan, Annie & Henk,
Jan Dubois, Gerrit Verduin, een volle bende, flink.
Pinda’s, chips, toastjes rijkelijk belegd, snoepjes en droppen
Zelf gemaakte krab, kip en kerrie salades, opgedist met Gerrit’s veelzijdige moppen
Op haar verjaardag was ze een ware koningin,
Voor één dag, met een glans die nooit verdween.
Stralend in haar eenvoud, zo trots en fijn,
Zij is de ster, de zonneschijn.
Iedere 20ste augustus dwaal ik steeds weer af,
Naar die dag, waar vreugde nooit vergaf.
Een ongeëvenaarde dag in glorie en pracht,
Voor een vrouw, die straalde met ware kracht.
No comments:
Post a Comment